Χθες που ξεφύλλιζα ένα παλιό περιοδικό είδα μέσα ένα άρθρο για τις «μπουτίκ» μωρών. (!) Στις Η.Π.Α. βέβαια…Όχι ότι εμείς είμαστε καλύτεροι, αλλά εκείνοι πάντα οι πρωτοπόροι σε κάτι τέτοια θέματα…Λοιπόν αυτά τα Lily, Lillie, κάπως έτσι τέλος πάντων τα λένε, εργάζονται κάπως έτσι.
Όπως ξέρουμε υπάρχουν μανάδες των οποίων τα παιδιά δεν είναι απλά παιδάκια, όπως τα υπόλοιπα. Έχουν πάρει τα απίστευτης καλλιτεχνικής φύσης γονίδια, από την μητέρα τους και είναι σίγουρο πως με την κατάλληλη «εκπαίδευση» θα καταφέρουν να γίνουν κάτι εφάμιλλο της Paris Hilton, όπως δήλωσε μια πανευτυχής μαμά, βλέποντας την κόρη της με το μικρόφωνο στο χέρι και το προσωπάκι της τίγκα στο γκλίτερ. Μάλιστα…Ωραία τύχη ετοιμάζει στην κόρη της. Πίσω από τα κάγκελα, να κλαίει που δεν έχει το αγαπημένο της μέικ απ…Τεσπά. Οι κυρίες που ανέφερα πιο πάνω, φέρνουν τα παιδιά τους σε αυτές τις μπουτίκ, και εκεί, τα κοριτσάκια μαθαίνουν πρώτα από όλα «σωστά πρότυπα», όπως αυτά τα υπερκαταναλωτισμού. Μαθαίνουν να ψωνίζουν μόνα τους, ότι θέλουν, ειδικές δασκάλες μαθαίνουν στα παιδιά τους πώς να βάφονται, πώς να τραγουδάνε, πώς να χορεύουν, και γενικότερα πως πρέπει να φέρονται ως σταρ. Από μια μεριά βέβαια, κάθονται και οι μανάδες τους, οι οποίες παρακολουθούν τα απίστευτα ταλέντα του παιδιού τους και την επίσης απίστευτη καταστροφή της παιδικής και αγνής του ηλικίας. Και φυσικά, το ποσό που πληρώσει ο γονιός για μια πλήρης εκπαίδευση είναι αρκετά σημαντικό…
Οι μανάδες δεν στέλνουν τα παιδιά τους εκεί μόνο για το καλύτερο μέλλον τους. Οι περισσότερες δηλώνουν είναι η μετεμψύχωση της Μέριλιν Μονρόε και πως ο μόνος λόγος που δεν έκαναν καριέρα ήταν γιατί «δεν το κυνήγησαν και φυσικά επειδή στην εποχή τους δεν υπήρχαν τέτοιες ευκαιρίες». Δεν θέλουν τα παιδιά τους να έχουν την ίδια τύχη με εκείνες, που ενώ είχαν απεριόριστο ταλέντο στο τραγούδι και στο modeling, όπως και η τρίχρονη κορούλα τους άλλωστε, δεν κατάφεραν τελικά να αναδειχτούν, επειδή ήταν τέτοιο καιροί. Όπως καταλαβαίνετε επειδή οι ίδιες δεν έναν τα όνειρά τους πραγματικότητα, πρέπει να τα κάνει η κόρη τους. Έτσι κι αλλιώς και η ίδια (η εξάχρονη κόρη τους…) συμφωνεί.
Έτσι μικρά κοριτσάκια (γιατί ευτυχώς τα αγοράκια δεν έχουν τις ίδιες προσδοκίες) περνούν τον χρόνο τους, μαθαίνοντας να τραγουδούν και να χορεύουν σαν την Britney. Αντί να μαθαίνουν ποδήλατο, να τρέχουν, να παίζουν κρυφτό, κυνηγητό, όπως οι περισσότεροι, μένουν κλεισμένα στις μπουτίκ και εκπαιδεύονται να γίνουν αστέρια.
Οι περισσότερες μανάδες καμαρώνουν για τις μικρές όμορφες πριγκίπισσες τους. Για τα ταλέντα τους, τα χαρίσματά τους, την ομορφιά τους…Κυρίως την ομορφιά τους. Προσωπικά πιστεύω ότι μέσα σε αυτά τα Lillie, τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν μόνο την εξωτερική εμφάνιση. Μαθαίνουν να κρίνουν και να κρίνονται βάση της ομορφιάς τους. Δεν είναι παράξενο που τόσες πολλές μάνες σπρώχνουν τα αγγελούδια τους, να γίνουν ρηχά, πεζά και άβουλα; Θα πίστευε κανείς πως ένας γονιός μαθαίνει στο παιδί του, πώς να προστατεύει τον εαυτό του από τους κινδύνους και επίσης το μαθαίνει να μην γίνεται το «χαλάκι» των άλλων. Αντιθέτως αυτές οι μανάδες κάνουν τα κορίτσια τους υποχείριο των δικών τους ονείρων. Βασικά τα εκμεταλλεύονται.
Το φταίξιμο είναι ολοκληρωτικό των γονιών. Μπορεί τόση ώρα να σχολιάζω της μητέρες, γιατί εκείνες είναι συνήθως που καθοδηγούν τις μικρές σταρ, όμως και οι μπαμπάδες δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αφού δεν αντιτάσσονται σε αυτό τα αίσχος.
Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε αυτούς που δημιούργησαν τις μπουτίκ. Δεν αναγκάζουν κανέναν να πάει και να τους δώσει τα χρήματά τους (και το παιδί τους). Απλά εργάζονται.
Έτσι είναι δυστυχώς…
Friday, July 6, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment