This Is A Weeping song....(Δείτε το στο Youtube...Καμία σχέση...)

Go son, go down to the water
And see the women weeping there
Then go up into the mountains
The men, they are weeping too.
Father, why are all the women weeping?
They all are weeping for their men
Then why are all the men there weeping?
They are weeping back at them.

This is a weeping song
A song in which to weep
While all the men and women sleep.
This is a weeping song
But I won't be weeping long.

Father why are all the children weeping?
They are merely crying son.
O, are they merely crying father?
Yes, true weeping is yet to come.
This is a weeping song
A song in which to weep
While all the little children sleep.

This is a weeping song
But I won't be weeping long.
O father tell me are you weeping?
Your face seems wet to touch.
O then I'm so sorry father
I never thought I hurt you so much.

This is a weeping song
A song in which to weep
While we rock ourselves to sleep.
This is a weeping song
But I won't be weeping long
No. I won't be weeping long

Story Part 1

Ο πρίγκιπας μπήκε στην υγρή, σκοτεινή σπηλιά και ανοιγόκλεισε τα μάτια του. Του πήρε αρκετή ώρα, αλλά μόλις συνήθισε το σκοτάδι και μπορούσε να διακρίνει καθαρά τα βράχια της σπηλιάς, ξεχώρισε αμέσως έναν μεγάλο άσπρο, μαρμαρένιο σταυρό ακουμπισμένο στο δάπεδο της σπηλιάς. Η καρδιά του χτύπησε δυνατά και νόμιζε πως τα μάτια του, του έπαιζαν άσχημα παιχνίδια. Πλησίασε και ακούμπησε τον σταυρό εκστασιασμένος. Ήταν όντως πραγματικός, τον ακουμπούσε! Ο πρίγκίπας δεν μπόρεσε να κρατηθεί και ξέσπασε σε ένα σπαραχτικό κλάμα, που σου έσκιζε την καρδιά. Την είχε βρει…
Τα τελευταία τρία χρόνια είχαν περάσει με την μυρωδιά της θαλασσινής αλμύρας να τριβελίζει το μυαλό του πρίγκιπα. Τα κόκαλα του πονούσαν από την υγρασία, τα μαλλιά του και το πρόσωπό του είχαν γεμίσει αλάτι και τα ρούχα του ήταν διαρκώς μουλιασμένα, αλλά επιτέλους την είχε βρει.
Από παιδί την αγαπούσε. Μαζί μεγάλωσαν, μαζί έμαθαν να γελάνε, να παίζουν, να πονάνε, να κλαίνε…Αυτή βέβαια πιο πολύ να κλαίει…Αποφάσισαν από παιδιά πως θα ζήσουν μαζί και θα παντρευτούν. Ήταν όλα κανονισμένα, όταν μια μέρα η Ατάρτη εξαφανίστηκε. Κάποιοι είπαν ότι πήγε μια βόλτα στο δάσος και χάθηκε, άλλοι ότι την βρήκαν ληστές στον δρόμο και την σκότωσαν ,άλλοι ότι το έσκασε, γιατί δεν ήθελε να παντρευτεί τον πρίγκιπα…
Εκείνος όμως δεν τους άκουσε. Μια μέρα τον βρήκε μια γρια γυναίκα στον δρόμο, και τον τράβηξε παράμερα για να μιλήσουν.
«Η αγαπημένη σου είναι θαμμένη μέσα σε έναν βράχο στην άγρια θάλασσα. Πάνω από τον τάφο της υπάρχει ένας λευκός σταυρός. Αν τον βρεις, την βρήκες…»
Ο πρίγκιπας ζήτησε κι άλλες πληροφορίες, όμως η μάγισσα με απίστευτη για την ηλικία της, γρηγοράδα, χάθηκε τρέχοντας στα δρομάκια.
Κι έτσι ξεκίνησε…Για να βρει τον τάφο της Ατάρτης. Για να τον προσκυνήσει. Για να την νοιώσει για τελευταία φορά…
Και να τώρα που τον βρήκε. Δεν μπορούσε να σταματήσει τα δάκρυα από τα μάτια και τα αναφιλητά από ην καρδιά του. Έπεσε πάνω στον σταυρό για να στηριχτεί, όμως εκείνος κουνήθηκε από την θέση του. Ένα άνοιγμα σαν καταπακτή φάνηκε κάτω από εκεί που υποτίθεται ότι βρισκόταν το μνήμα της κοπέλας. Ο πρίγκιπας πλησίασε το άνοιγμα και κοίταξε μέσα. Όλα ήταν σκοτεινά…Τίποτα δεν διακρινόταν…
Ο πρίγκιπας σκούπισε τα δάκρυα του και έπεσε αποφασιστικά μέσα στην σκοτεινή τρύπα. Δεν τον ένοιαζε αν θα σκοτωνόταν, εκεί μέσα μπορεί να βρισκόταν η Ατάρτη…


TO BE CONTINUED.....

Καλοκαίρι...

Άλλη μια χρονιά πέρασε. Μόνο που σε αντίθεση με τις προηγούμενες, δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο, ή τουλάχιστον τίποτα θετικό. Χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες λέω απλά πως για μένα ήταν μία απαίσια χρονιά που χαραμίστηκα. Χάλασαν οι λίγες φιλίες που είχα, έφαγα τη μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής μου και πέρασα κάποιες πολύ απαίσιες φάσεις. Αλλά ντάξει, έρχεται καλοκαίρι τώρα, οπότε καλύτερα να κάνω πως δεν τα σκέφτομαι αυτά. Το μενού για το καλοκαίρι έχει Λούτσα στο εξοχικό μου, Πάρο, Λήμνο και Σαμοθράκη. Στη Λήμνο και στη Σαμοθράκη θα περάσουμε σκατά, το κόβω εγώ ήδη, γιατί θα πάμε με κάτι φίλους των γονιών μου που έχουν ένα γιο στην ηλικία μου που μου τη σπάει πολύ άγρια. Λούτσα και Πάρο όμως πιστεύω πως θα 'ναι γαμάτα... Το εξοχικό μου στη Λούτσα βρίσκεται πολύ μακριά από το κοντινότερο ασύρματο δίκτυο ίντερνετ, οπότε το blog το ξεχνάμε για τρεις μήνες και κάτι, εκτός αν πεταχτώ Παλλήνη καμιά μέρα... Αυτά... Α, και έφτιαξα MySpace με μερικά από τα τραγούδια μου... http://www.myspace.com/alexmaleathensmusic .



Νύχτααα

SL

Αχ, είδα στο UTube μία τόσο τέλεια ταινία!... Λέγεται Spider Lilies.
H Tακέκο είναι ιδιοκτήτρια μιας αίθουσας piercing την οποία επισκέπτεται η έφηβη Τζέιντ. Η τελευταία θέλει να κάνει ένα spider-lily tattoo, σαν και εκείνο που έχει η Τακέκο στο τοίχο και στο χέρι της, αλλά για κάποιο άγνωστο λόγο στο τέλος κάνει πίσω. Οταν επισκέπτεται το site της Τζέιντ, η Τακέκο συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για ένα cybersex webcam girl. Εκείνο που δεν συνειδητοποιεί όμως, είναι το γεγονός πως είχαν ήδη γνωριστεί πριν 10 χρόνια όταν η Τζέιντ την είχε ερωτευτεί παράφορα. Τα ανάμεικτα με αθωότητα και σεξουαλικότητα flashbacks σε συνδυασμό με τις συγγραφικές ικανότητες και την αδυναμία της σκηνοθέτη στις ονειροπολικές ιδιορρυθμίες, κάνουν αυτήν την ταινία αυστηρά κατάλληλη και μόνο για αυτούς που δεν έχουν ταμπού στο σινεμά.
Όχι δικό μου, εννοείται...


Ch.1





Ch.2





Ch.3





Ch.4





Ch.5





Ch.6





Ch.7





Ch.8





Ch.9





Ch.10





Ch.11





Ch.12

ΥΠΟΣΤΥΡΙΞΗ

Και έρχομαι να συμφωνήσω με την Μadlen και να κάνω μια επισήμανση!Έχουμε καταλάβει πόσα λεφτά έχουν ξοδευτεί σε καμπάνιες, αφίσες, διαφημίσεις κλπ κλπ κλπ και όχι μόνο για το περιβάλλον!Αν όλα αυτά που πληρώνουμε για την διαφήμιση από τουσ ηθοποιούς και τις VIP και καλά για να κάνουν την προώθηση, θα μπορούσαν να πάνε στα ταμεία των οργανώσεων που ασχολούνται σοβαρά με το θέμα για να γίνει μια ουσιαστική δουλειά. Θα πει κανείς ότι χρειάζεται υποστύριξη από όλους, αλλά τι να σου κάνουμε και εμείς οι ανίδεοι όταν δεν βοηθιούνται ούτε οι εξιδικευμένοι. Και επίσης (προειδοποίηση:η ιδέα που ακολουθεί δεν ήταν εξαρχής δικιά μου)ένα τεράστιο ποσό έχει σπαταληθεί ε πειράματα και αποδείξεις του ότι η Γη είναι σε κίνδυνο. Τι θα γινόταν αν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια φανερω΄νόαν πως ξοδεύτηκαν τζάμπα?Το σίγουρο είναι πως εμείς δεν θα το μαθαίναμε και πως θα συνεχίζαμε να ζούμε στην άγνοια, όπως πάντα άλλλωστε. Όπως είπε και μια ψυχή, δεν θα αλλάξει ο πλανήτης εξαιτίας μας, γιατί εμείς επιρρεάζουμε ένα ελάχιστο κομμάτι του, όπως και κάθε ζωναντό ον, δυστυχώς εμείς θα αλλάξουμε εξαιτίας του, όπως γίνεται πάντα, έτσι κι αλλιώς

Συμβαίνουν τόσαααααααα κι εμείς εκεί, ακόμα να ξυπνήσουμε...

Γεια σας! Καιρό έχουμε να τα πούμε... Είμαι απαράδεκτη, το ξέρω, έχω να γράψω από το Μάρτιο! Και τι δεν έχει γίνει από τότε: Καταρχήν, μεσολαβούσε το Πάσχα, μια όχι και τόσο αγαπημένη μου γιορτή, οπότε δε θα μπω σε λεπτομέρειες. Έδωσα γαλλικά και μπορώ να πω ότι είμαι ευχαριστημένη. Πήρε η Manchester (έτσι γράφεται;) το Champions League (χι χι, καλά να πάθει η Chelsea - είμαι Liverpool βλέπετε...), πήρε η Ζενίτ το Uefa - όχι ότι με νοιάζει και πολύ. Α, η ΑΕΚ έχασε το πρωτάθλημα γιατί ο Ολυμπιακός έχει πρόεδρο τα μεγάλα μέσα - Κόκαλης. Χθες, τι πιο πρόσφατο, ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ολυμπιακό στο μπάσκετ, τώρα χαίρομαι! Βέβαια, εξοργίστηκα με τη συμπεριφορά των φιλάθλων λίγο πριν τη λήξη. Να πούμε και για το βόλλεϋ, ο Ηρακλής πήρε το πρωτάθλημα και όχι ο ΠΑΟ. Ευτυχώς που γράφω πριν αρχίσει το EURO. Φτάνει με τα αθλητικά, τι άλλο συνέβη? ΄Αρχισαν οι εξετάσεις, και τελείωνουν σύντομα! Δηλ. "ήρθαν" οι διακοπές! Μπήκε το καλοκαίρι! Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος. Προσωπικά, δε θέλω να αρχίσω να λέω για οικολογία, εθελοντισμό κλπ, γιατί θα εκνευριστώ. Να πω μόνο ότι οι θύτες που οδήγησαν το κλίμα, τους φυσικούς πόρους και γενικά τη γη σε αυτή την κατάσταση, δεν είναι ο απλός λαός. Παρόλ'αυτά, αυτός βομβαρδίζεται με καμπάνιες από δήθεν μη κυβερνητικές οργανώσεις για να σώσει το περιβάλλον. Έχουμε τρελαθεί? Οι βιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν φταίξει κατά 90% τουλάχιστον και αυτοί ειναι που θέλουν να ευαισθητοποιήσουν εμάς. Έλεος πια! Στο τέλος θα έχουμε και τύψεις! Είδατε? Συγχύστηκα. Δεν είπα να αδιαφορήσουμε, απλά να δείξουμε ποιος ευθύνεται γι'αυτό και ποιος έχει τα μέσα και πρέπει να το διορθώσει... Το καλύτερο το άφησα για το τέλος... Τι συνέβη τους τελευταίους μήνες και συνεχίζεται? Μια πίστευτη ακρίβεια!!! Και το πιο αστείο, οι ίδιοι οι αρμόδιοι του υπουργείου οικονομικών μας παρακινούν να κάνουμε μποϋκοτάζ, άλλη τραγική ειρωνεία, δηλ. μας λένε ξεκάθαρα: "οι επιχειρηματίες διευθύνουν εμάς, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα..." ή μήπως δε θέλει? Λέω εγώ τώρα... Ηθικό δίδαγμα: προσοχή στις επόμενες εκλογές... και κύρίως, προσοχή στις στημένες δημοσκοπήσεις... στην πολιτική όλα εξαρτώνται από μία βιτρίνα... βλέπε Τσίπρα... ας μη συγχυστώ περισσότερο! Και δεν είπα τίποτα για το πιο φλέγον δικό μας ζήτημα, την παιδεία... Αυτό είναι μία υπόσχεση ότι θα ξαναγράψω πολύ σύντομα στο blog.

Captcha

Έλεος πια με το captcha! Είπαμε, ασφάλεια, ασφάλεια, αλλά σου βγαίνουν τα μάτια για να καταλάβεις τι λένε τα γράμματα στριφογυρισμένα σαν μακαρόνια!

Άλλη βλακεία πάλι αυτή του rapidshare.com! Άντε να βρεις τα γράμματα με τις γάτες!