Σάββατο βράδυ και αντί να είμαι όπως όλα τα κορίτσια σε κάποια καφετέρια και να λιώνω...είμαι σε ένα αμάξι και λιώνω...Και ξεκινάμε. Από Κάτω Πατήσια, Αχαρνών, που σημειωτέον πριν από μια ώρα ήταν κλειστός ο δρόμος, γιατί είχε γίνει ένας φόνος (ξεκαθάρισμα λογαριαμών...ρουτίνα δηλαδή....) και πηγαίνουμε Μενίδι. Περνάμε Νέα Φιλαδέλφεια-Κόκκινο Μύλο (με τις πολλές άσχημες αναμνήσεις) και συνεχίζουμε...Φτάνουμε Μενίδι και εκεί το σκηνικό αλλάζει. Το Μενίδι είναι γεμάτο από μαγαζιά, καφετέριες, στραβούς δρόμους...Και φυσικά εκεί που βλέπεις τα τεράστια μαγαζιά με έπιπλα κλπ, βλέπεις από δίπλα και ένα μικρό ψιλικατζίδικο και αισθάνεσαι σαν στο χωριό. Γενικότερα το Μενίδι μοιάζει λίγο με τον Πύργο. Έναν δρόμο πιο δω, "κοσμοπολίτικο" έναν δρόμο παραπέρα "ζεστή γειτονιά".΄Και αυτές ήταν οι πιο μικρές αντιθέσεις της Αθήνας...
Φεύγουμε από Μενίδι και από την Εθνική, άγιοι Ανάργυροι, Αχαρνών και Κέντρο! Ομόνοια...Ανεβαίνεις για λίγο και να 'σαι Κολονάκι!Τα μαγάζια πολλά, πλούσια και πεντακάθαρα! Τα σπίτια αναπαλαιωμένα, κλασικά και μεγαλοπρεπή. Αλίμονο...Πως θα ήταν η πιο πλούσια περιοχή της Αθήνας;Δεν μπορείς να φανταστείς με τίποτα, πως έναν δρόμο πιο πέρα είναι τα γνωστά Εξάρχεια. Από τη μια στην Πατριάρχου Ιωακείμ καλοντυμένες κοπέλες, emo και βιτρινες με τιμή ευκαιρίας ρούχα σαν νυχτικά με 100 και 150 ευρώ (το είδα και στράβωσε το στόμα μου) και από την άλλη μαλλιάδες, μπαράκια, underground, unclub κλπ.
Και προχωράμε...Από Κολονάκι-Μενάδρου και Ευριπίδου...Εκεί οι μικροί δρόμοι είναι ρημαγμένοι. Ένα όχημα του δήμου και κάτι εργάτες προσπαθούν να καθαρίσουν έναν δρόμο γεμάτο σκουπίδια, σπασμένα γυαλιά και μπουκάλια. Από εκεί απογορευόταν να περάσεις (για καλό δικό σου...). Ευριππίδου...Καμιά δεκαριά μαύρες, όμορφες κοπέλες, όχι δυστυχώς παραπάνω από δεκαέξι χρονών (ίσως λέω και πολλά) τη μια στιγμή παίζουν και την επόμενη προσπαθούν να προσεγγίσουν πελάτες...Και το χειρότερο, έναν δρόμο ακριβώς πιο πάνω, στην Αθηνάς, υπάρχουν τρεις αστυνομικοί, που κάθονται...
Ψυρρή...Δεν έχεις από που να περάσεις!Ένα σωρό κόσμος στριμωγμένος και χαρούμενος περιμένει την παρέα του λίγα στενά πιο πέρα από τις εξαθλιωμένες, χαμένες κοπέλες.
Γκάζι και Ιερά Οδός!Εδώ είναι πολύ νωρίς για κόσμο...
Και επιστρέφουμε...Πλατεία Κουμουντούρου, 3η Σεπτεμβρίου και ΚάτωΠατ΄ησια.
Γιατί τα έγραψα όλα αυτά;Έτσι!
Tuesday, March 4, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment