...

Μερικές φορές που κάθομαι και σκέφτομαι
Κάποια πράγματα που πίστευα παλιά
Γελάω ειρωνικά με τον εαυτό μου.
Πόσο αφελής μπορεί να ήσουν;

Ποτέ δεν πίστεψα για πολύ στον έρωτα
Ίσως για μερικές βραδιές μόνο.
Δεν θα έπρεπε, όμως, να το είχα κάνει ποτέ.
Γιατί αυτό που ένοιωθα εκείνες τις στιγμές, απλά δεν περιγράφεται.
Μα μετά από καιρό, όλα έγιναν ένα και χάθηκαν.
Κι έμειναν μόνο όνειρα και σκέψεις.
Σκέψεις από τον άδικα χαμένο εγωισμό μου
Για όσο καιρό χαραμιζόμουν - και ήταν
πολύς καιρός.
Και όνειρα για κάτι άπιαστο και μακρινό
Όνειρα ουτοπικά που δεν κάνω πια

Αχ...και να 'ξερες...

Είναι τόσα που δεν μπορώ να σου πω...
Τόσα που δεν θα μάθεις ποτέ.
Μα να το ξέρεις ότι εγώ ακόμα σε εκτιμώ
Ίσως ως φίλο μόνο.
Παρόλα αυτά ποτέ δεν θα σε ξεπεράσω
πλήρως, ποτέ.
Η αμυδρή σου φιγούρα
θα γυρνοβολάει που και που στο
κουρασμένο μου κεφάλι
Κι εγώ θα την δέχομαι
Σαν μια μικρή, καθημερινή και
νοσταλγική χαρά.