Πρώτες σταγόνες της βροχής
άδικα πρόσμενα να ’ρθεις,
το τρένο το νυχτερινό
έφτασε πάλι αδειανό.
Τρένα στους σταθμούς λησμονημένα
όλα μου τα όνειρα δεμένα
το χαμόγελό σου καρτερούν, καρτερούν
τα δυο μάτια σου που λαχταρούν.
Πρώτες σταγόνες της βροχής
στο δρόμο της επιστροφής
δάκρυσα μ’ αναστεναγμό
να ’ξερες πόσο σ’ αγαπώ.
Τρένα στους σταθμούς λησμονημένα
όλα μου τα όνειρα δεμένα
το χαμόγελό σου καρτερούν, καρτερούν
τα δυο μάτια σου που λαχταρούν.
Monday, March 3, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Is that yours!Egw oso ki an prospathsa pote den katalava kai den boresa na grapsw poihma
koita, den einai diko mou.....:):)
apla ema8a pws na ftiaxnw kinoumenes eikones kai eprepe na tis valw kapou... einai apo to marousi...na me vlepei o kosmos na kanw san palavos ka8e fora p erxetai treno xaxaxaxaxa
w thee...
Post a Comment